آيا "مجتهدين شيعه"تصور مي کنند: كه قرآن كامل است اما رسول خدا در رسالت و ابلاغ امر خدا كوتاهي كرده و او مي بايد اين مطلب را از پيش مي گفته اما نگفته و يا بر عهده مراجعي گذاشته که با عقلشان (از روي دليل) بتوانند آنها را به دست آورند؟

درحاليكه خداوند مي فرمايد (آيه 4 سوره قلم68) : "تو (اي محمد) داراي خلق عظيمي هستي" و در جايي ديگر مي فرمايد(آيه 7 سوره 59): : "هرچه پيامبر براي شما آورد بگيريد و از هرچه منعتان كرد از آن باز ايستيد" و باز مي فرمايد (آيه 80 سوره نساء 4): "هركس از رسول خدا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است و هرکس سرپيچد پس تو نگهبان ايشان نيستي" . بنابراين از آنجايي كه معتقديم حضرت محمد در رسالت خود كوتاهي نكرده است و همچنين بيشتر از فرمان و ابلاغ خدا عمل نکرده است، پس هرآنچه را که لازم بوده گفته و هرآنچه را که لازم نبوده نگفته و از اين نظر کارش تمام و کمال و بي نقص و عيب مي باشد. پس اين آقايان مراجع بر حسب چه اصولي از قرآن و چه گفته اي از رسول خدا بخودشان اجازه مي دهند كه چنين حکمي را بر مردم واجب سازند؟ با اين علم که مي دانيم حضرت پيامبر طلب علم را بر همه زنان و مردان مسلمان واجب کرده است و آنها را مکلف ساخته که مسائل خويش را از روي علم (چه علم الاديان و يا علم الابدان) درک کنند.

يا شايد باور شما بر اين است كه قرآن ناقص نيست و حضرت محمد نيز در امر ابلاغ اصول و احكام دين كوتاهي نكرده است, اما رهبراني چون علي بن ابي طالب و يا امام صادق و ديگر اولياء شيعه در بيان شرح وظايف مسلمين كوتاهي كرده اند و آنها راه را مشخص نکرده اند!