مراجع ما کي به اين سخنان اهميت دادند و کجاست آن مرجعي که تبليغ اين شيوه دينداري را کرده باشد؟ براي من نرويد از فلان کتاب المکاسب المحرمه آقاي خميني مدرک بيآوريد که چنين است و چنان. هر سخن نيکي که کسي گفته سخني است که از زبان انسانهاي دانشمند و حکيم بيرون آمده است. سخنان خوب و بد همه از آن آن کساني است که مي خواهند به پشتوانه سخنان خوب، حرف زشت و شيطاني خود را به کرسي بنشانند. بقول علي بن ابي طالب شيطان وقتي بر دوستانش چيره مي شود که مشتي از باطل را با مشتي از حقيقت قاطي مي کند و مي اورد. و متاسفانه بيشتر سخنان شما و سخنان کساني مثل آيت لله خميني و دکتر شريعتي همه بر اين شيوه است.
با ابن سخن امام باقر موضوع اين بخش از استدلالم را به پايان مي برم که فرمود: "غير خدا (يعني کساني مثل همين مراجع) را براي خود تکيه گاه و محرم راز مگيريد که مومن نباشيد زيرا هر وسيله و پيوند و خويشي و محرم راز و بدعت و شبهتي نزد خدا بريده و بي اثر است جز آنچه را که قرآن اثبات کرده است." و البته که قرآن تقليد را اثبات نکرده است و اين پيوندها که مردم با شما و آن مراجع دارند همه باطل و بي اثر است. بي اثري شان امروز بر همگان روشن شده است.
بنابراين ، حال که نه قرآن خدا به مسئله تقليد اشاره کرده و نه از سخنان پيامبر گرامي اسلام و ائمه معصومين ما مطلبي در تاييد موضوع تقليد گفته شده ، پس آيا
شما فکر مي کنيد خدا ما و شما را بحال خودمان آزاد گذاشته كه هركاري را شما دلتان خواست باسم خدا بكنيد و خدا هم آن را تاييد کند و بر عهده ما باشد که به هر سخن و فتواي شما مراجع تمکين کنيم؟
